در سال ۱۹۰۹ میلادی که محققان علم شیمی بعد از آن از سنتز و ادغام مواد شیمیایی باهم دیگه در به دور ظرف آزمایش شون ماده‌ی ج و چسب ناکی عده می شد و می‌چسبید که اون رو ابتدا به‌عنوان یک ماده‌ی زائد و مزاحم می‌دانستن و اون رو پاک می‌کردن و به دور می‌ریختن البته آن‌گاه از مدتی متوجه شدن که از این ماده می تونن استفاده‌ی مفیدی هم ببرند پس در سال ۱۹۰۹ میلادی این ماده تصویب شد .
اما بعد از سالیان تحقیق و مطالعه دانشمندی به اسم پیر کاستان که در یک شرکت ایجاد دندان‌های تصنعی عمل می‌کرد . توانست این رزین را به مقاومت و مشقت بالایی برساند ولی از اون جایی که این رزین به درد دندان‌های مصنوعی نمی‌خورد طبق مقررات اون کمپانی دندان‌سازی بایستی داده ها این دانشمند به آرشیو برده می شد و این تحقیقات مخدومه اعلام می‌شد؛ و از اون استفاده‌ای نمی‌کردن .
درباره این سایت